Çocuk uyuşturucuya nasıl bulaşır ?
Sanmayın ki bu müptelalık sadece çocuğun suçu. Bunu çok net söylüyorum en az çocuk kadar aileler ve eğitimciler de suçlu.
Bu çocuk bir sabah uyandığında uyuşturucu bağımlısı olmadı.
Şimdi geriye saralım ve hataları dizelim peş peşe. Ama önce lütfen ayak izlerini görebilmek umuduyla Çocuğumun uyuşturucu kullandığını nasıl anlarım? başlıklı yazımı okuyun…
Ders çalışsın, uykusu gelmesin diye dayadık ilaçları çocuğa. Tıp kazanacak puanı alsın diye. SOnra uykusu gelince bu kez uyumasın, çalışmaya devam etsin diye verdik avuç dolusu ilaçları. İlaç müptelası oldu çocuklar.
Ağrı kesicileri dayadık ağzına… dersten, okuldan kalmasın diye. Dişçiye bile üç gün sonra götürdük, ağrı kesici verirken, dershane sınavını atlamasın diye…
Kimle arkadaşlık ettiğine hiç bakmadık, o arkadaş nasıldır demedik!
Bolca harçlık verdik, parayı nereye harcadığına bakmadık?
Gözleri, elleri, bakışları değişti fark etmedik!
Estetik ameliyatlar ettirdik güzel olsun burnu diye, haftalar boyu ağrı kesiciler içti çocuk, bilmem ne maddeleri içeren.
Enerji drinkler içerken kızmadık…. takviye edici haplar verirken sorgulamadık içeriğini…
Kötü örnekleri, hayat tecrübelerini aktaramadık çocuğa nasihat olarak, okullarda ders olarak okutamadık…
Sigaraya, alkole düşman bir toplumuz ama uyuşturucunun adını anmadık yasakları sıralarken…
Sokaklarda bacak kadar çocuklar satarken hapları, poşetleri…. polise haber vermedik, uyuşturucu kullananları kader kurbanı diye tanımladık, acındırarak…
Sonra bırakır umudu besledik boş yere, bırakamayacağını bildiğimiz halde…
Kanunla başı derde girmesin istedik, sağlığının bozulmasından önce…
Konken partileri yaptık evde çocuk arkadaşlarıyla odasında yalnızken…
Yasaklamadık kötü arkadaşlarını çocuğa, yasaklasak da söz geçiremedik.
Esrar içti sigara niyetine…. ses etmedik. Maraş otu gibi onlarca saçma şey denedi haberimiz bile olmadı.
Okul önlerinde sıra sıra haplar satıldı kese kağıtları içinde….
Okulu kırınca kızmadık, sormadık nereye gittiğini… Parklarda gece vakti ne yapıyor, umursamadık.
Anlatamadık ne bela olduğunu uyuşturucunun, bir kez olsun o müptelaların tedavi gördüğü yere götürüp rezilliklerini göstermedik çocuğa maç izlemekten….
Tüm kötülükleri gençlik diye, moda diye, ergenlik diye yuttuk…. Sigaranın, alkolün, uyuşturucu ve kumarın kardeş olduğunu anlatamadık…
Toplumun ayıplamasının önemini dahi anlatamadık çocuğa…
Dedeleri dinlemedi, amcaları takmadı, babasına isyan etti, cüzdanımızdan para aşırdı, nargile içti…. fark edemedik, ses edemedik bile.
Gençlik kamplarında bedava dağıttılar hapları, duymadık.
Dövmeler yaptırdılar geçici, kalıcı, içlerinde morfinler vardı deri altına işleyen…. izin verdik genç bunlar diye.
Eczanelerden kolayca alabildi ağır hapları, evdeki ağır hapları kilitlemedik saklı dolaplara….
Dinlemedik çocuğumuzu, tanıyamadık, konuşmadık onunla dertlerini, aşklarını, arkadaşlarını, sevinçlerini… Onun frekansını yakalayamadık, başkalarına anlattı derdini, başkalarında aradı teselliyi, başkaları ile benzeşti, etkileşti alışkanlıkları dahil.
Terbiye edebilmiştik iyi kötü, o başkalarının terbiyesine tabi oldu…
Zenginliği ve parayı matah sandı, parayı çokça önemsedi, paralı çocukların peşine koştu, paralı çocukların alışkanlıklarını kopyaladı, onların oyuncağı oldu alkol ve uyuşturucu partilerinde, namusunu zedeledi, arabalarda içti, sehpalarda içti ağır uyuşturucuları….
Kokmadığı için fark etmedik, elleri titrerken, gözleri mor halelerle kaplıyken, nefes alamıyorken, kolları delik deşikken iğne izinden…
Paralarımızı çalarken cüzdanımızdan genç diye görmezden geldik…. sonucu gördük sonra.
Dizilerde negatif örnekler varken ders gibi anlatmadık çocuğa zararlarını… Faydalı videolar bulup da izletmedik ona.
Kendimiz öğrenmedik bir kere ne bela olduğunu bu hapların ki çocuğa anlatalım…
Kız alıştı, oğlan alıştı…. para için hırsızlığa, uğursuzluğa, namussuzluğa kadar gitti iş… fark edemedik işe gitmekten. Uyuşturucu için her şeyini feda etmeye hazırken çocuk…. biz hala uyuyorduk tatlı pazar uykusunu.
Diklenirken bize, para dilenirken dahi anlamadık niyetini…
Tedavi ettirelim dedik ama elalem ne der belası çıktı karşımıza. Utandık çocuğumuzun halinden. Gitmedik doktora, geçer sandık içmezse.
Geçmedi.
Yakıştıramadık çocuğumuza düşkünlüğü bir türlü…
Hapse düştü, rezil oldu, orta malı oldu, okuldan kaldı, hayırsız oldu çocuk.
Sonra dedik ki anne baba sözü dinleseydi böyle olmazdı!
Çocuk uyuşturucuya nasıl bulaşır ? diyoruz ya kendimize soralım şimdi;
SUÇ KİMDE? Çocukta mı, bizde mi? Bence…. bizde.