Duymak ve işitmek, bakmak ve görmek farklı şeyler malum. Çocuk yetiştirmekle büyütmek de öyle.
Çocuk büyütmek kolay. Makarnayı, sütü bol ver, sıcak bir yatağı olsun, ayaklarına geçirecek ayakkabı da aldın mı tamam. Üşütünce terlet geçsin. Zamanı gelince çocuk hop büyüdü.
Çocuk yetiştirmekse zor. Tahsili var, sorumluluk bilinci vermek var, terbiye etmek var, toplum değerlerini aşılamak var, cehaletini yenmek var, saygı ve sevgi tohumlaması var, sağlığına dikkat etmek var, topluma faydalı birey haline getirmek var. Var da var.
Çocuklarımıza bakın. Hangileri büyümüş, hangileri yetişmiş? Yetişenler devlete, topluma fayda üretmekle meşgul. Büyümüşlerse kolay para derdinde, cehaletleriyle sokaklarda dehşet saçıyorlar, mafyalarla cirit atıyorlar, kötü pek çok alışkanlık da onlarda.
Ülkede yetişmiş çok sayıda çocuğumuz var. Avrupa ülkelerine göre de iyi durumdayız. Lakin yetmez. Çok daha ileri gitmeli, sokaklardaki çocukları yetiştirmeliyiz hangi yaşta olursa olsunlar. Evvela anne ve babaları yetiştirmeliyiz ki onlar sadece büyüdüğü için zaten bu haldeyiz.
Sorumluluk bilinci mesela. Bu zengin ailelerin çocuklarında daha fazla hissediliyor. Her şeyi hazır bulmuş önünde, bilgisayarı, kıyafeti, diploması on numara. Ama sorumluluk bilinci yerlerde sürünüyor.
Karakolla başı derde giren çocuklara bakın, hatta orta yaş gruplarına. Sadece büyümüşler olduklarını göreceksiniz.
O halde toplum olarak çocukları aileler beceremiyorsa okulda, okul yetmiyorsa değişik tedbirlerle yetiştirmeye mecburuz. Çünkü onlar geleceğimiz. Kimsenin merhametsiz ellerine, çaresizlik bahanelerine onları teslim edemeyiz. Çünkü onların hatasını yarınlarda hep beraber çekeceğiz.
Dedim ya yetiştirmek yarına hazırlamak. Öz güvenli, bilinçli, saygın, aydın, çağdaş…. Büyütmek? Saksıdaki bitki bile su verince, az da gübre büyüyor. Derdimiz toplumu daha ileri taşıma arzusundaki aydın bireyler olduğuna göre su ve gübre yetmez. Çünkü onların meyveleri yenmiyor.
Bol meyve veren ağaçlar misali; bilincine, haysiyetine, ülkesine sahip çıkan inançlı, kültürlü, milli iradeye sevdalı yetişmiş çocuklara ihtiyacımız var.
bence.